บันทึกการเดินทาง: สถานที่ท่องเที่ยวในเม็กซิโกช่วยเยียวยาฉัน (2)


การนวดครั้งแรกของฉัน
ฉันเขียนหนังสือเพื่อหาเลี้ยงชีพ ซึ่งหมายความว่าฉันต้องก้มหน้าก้มตาอยู่กับแล็ปท็อปเป็นชั่วโมงๆ ทุกวัน เพราะแบบนี้ท่าทางของฉันจึง... ไม่ค่อยดีนัก คุณอาจคิดว่าฉันน่าจะหาเวลาดูแลร่างกาย ไม่ว่าจะด้วยการยืดกล้ามเนื้อ โยคะ หรือการนวด แต่คุณคิดผิด เพราะฉันไม่ได้ทำสิ่งเหล่านี้เลย
พอเห็นว่ามีการนวดเนื้อเยื่อส่วนลึกอยู่ในตาราง ฉันก็รู้สึกประหม่านิดหน่อย อธิบายไม่ถูกว่าทำไม แต่คงเป็นเพราะความคิดที่จะต้องเปลื้องผ้าต่อหน้าคนแปลกหน้า ความกลัวว่าจะถูกตัดสิน และความกังวลว่าอาจจะเจ็บเล็กน้อย ถึงอย่างนั้น ฉันก็เดินเข้าไปในสปา eforea ที่สะอาดหมดจดของรีสอร์ท เตรียมพร้อมสำหรับการทำทรีตเมนต์
ฉันไม่ได้นวดทันที ฉันใช้เวลาสองสามนาทีเพลิดเพลินกับความร้อนของห้องซาวน่า นั่งในห้องอบไอน้ำ และสุดท้ายก็แช่ตัวในสระไฮโดรบำบัด ก่อนที่หมอนวดจะเตรียมนวดให้ฉัน สิ่งเหล่านี้คือสิ่งจำเป็นเบื้องต้นที่จะช่วยให้ร่างกายผ่อนคลาย

เมื่อฉันเดินเข้าไปในห้องนวด บรรยากาศก็สลัวและเงียบสงบ มีแสงเทียนส่องประกายระยิบระยับอยู่เบื้องหลัง และเสียงเพลงเบาๆ ดังมาจากลำโพงด้านบน ฉันบอกหมอนวดว่านี่เป็นครั้งแรกของฉัน และเธอก็พยายามอย่างเต็มที่เพื่อทำให้ฉันรู้สึกผ่อนคลาย เธอพาฉันไปนวดบริเวณถัดไปและคอยเช็คแรงกดอย่างสม่ำเสมอ การมีหมอนวดที่เข้าใจความต้องการของคุณช่วยยกระดับประสบการณ์การนวดของคุณอย่างแท้จริง เมื่อคุณมาใช้บริการสปาของรีสอร์ท คุณจะได้รับการต้อนรับจากพนักงานที่เป็นมิตรและสุภาพเสมอ
เอาจริงๆ นะ การนวดมันค่อนข้างเจ็บนิดหน่อย ฉันรู้สึกอักเสบ ตึง และเครียดไปทั้งตัว ทั้งคอ หลัง ขา อะไรก็ว่าไป แต่หมอนวดบอกให้ฉันโฟกัสที่ลมหายใจ ฟังเสียงที่ผ่อนคลาย และปล่อยให้ร่างกายผ่อนคลาย ไม่ทันรู้ตัว การนวดนานหนึ่งชั่วโมงก็จบลง ฉันรู้สึกผ่อนคลายและตึงเครียดน้อยลง
แม้จะแพ้อาหารแต่ก็ยังเรียนทำอาหาร
อะไรที่ทำให้ฉันไม่สบายใจ? การทำอาหาร จริงๆ แล้วมันเป็นงานที่ฉันชอบน้อยที่สุดเลย พอเห็นตารางเรียนทำเซบิเช่ ฉันก็ตั้งใจจะข้ามไป แต่มันไม่ใช่เพราะฉันไม่ชอบทำอาหาร ฉันแพ้อาหารทะเลทุกชนิด และเซบิเช่จริงๆ แล้วไม่ได้มีส่วนผสมของปลา กุ้ง หรือหอย หรืออะไรทำนองนั้น ฉันคิดไปเอง

พนักงานโรงแรมใส่ใจและช่วยเหลือฉันอย่างดีเยี่ยมในเรื่องอาหาร หากมื้ออาหารของเราเน้นอาหารทะเล พวกเขาก็จะเตรียมเมนูอื่นให้ฉันเสมอ คลาสเรียนทำอาหารนี้ก็ใส่ใจและใส่ใจแบบเดียวกัน แน่นอนว่าเชฟสอนทำเซบิเชแบบดั้งเดิมให้เราด้วย แต่พวกเขาก็สละเวลามาสอนทำเซบิเชแบบวีแกนให้เราด้วย เซบิเชธรรมดาๆ เพียงแต่ไม่ใส่อาหารทะเล
ฉันพยายามไม่ซีเรียสกับตัวเองมากเกินไปเมื่อต้องเตรียมอาหาร ดังนั้นเมื่อการสอนเสร็จสิ้น ฉันจะลุกขึ้นแล้วเริ่มตักส่วนผสมต่างๆ ขึ้นมาใส่จาน เช่น ผักชีเล็กน้อย หัวหอมเล็กน้อย พริกเล็กน้อย มะม่วงเล็กน้อยเพื่อความหวาน เกลือและพริกไทยเล็กน้อย น้ำมะนาวเล็กน้อย และอื่นๆ
ตอนนั้นพวกเราไม่รู้เลยว่ากำลังแข่งทำอาหารกันอย่างลับๆ อยู่ พอทำเซบิเชเสร็จ เราก็จัดใส่จานแบ่งให้เชฟกิน สรุปสั้นๆ คือ ฉันชนะ จริงๆ แล้วฉันตกใจมาก แล้วก็... เอ่อ... อาจจะภูมิใจนิดหน่อยด้วยซ้ำ พอโทรไปบอกพ่อแม่ พวกท่านก็ไม่เชื่อ—แล้วจะโทษพวกท่านได้ยังไง

แต่การเรียนคลาสนี้ การเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับอาหารเม็กซิกันแบบดั้งเดิม และโอกาสได้ทำอาหารของตัวเอง ทำให้ฉันรู้สึกมีพลัง แม้จะฟังดูเลี่ยนๆ ก็ตาม
แนะนำสำหรับคุณ
หนังสยองขวัญน่าดูปี 2025 | คลายร้อนรับซัมเมอร์นี้ 😄
รีวิวโปรเจ็กเตอร์ Magcubic: เปลี่ยนบ้านให้เป็นโรงหนังส่วนตัว
“เครื่องชงกาแฟสุดสะดวก เติมเต็มทุกเช้าด้วยความมหัศจรรย์”
เครื่องคั้นน้ำผลไม้และผัก: ตัวช่วยสร้างสุขภาพดีแบบง่ายๆ แค่คลิกเดียว!
การเลือกซื้อเครื่องโกนหนวดไฟฟ้า: เพื่อการโกนหนวดที่สะดวก ง่าย และดีกว่าที่เคย
ประวัติของหม้อทอดไร้น้ำมัน: จากของเล่น สู่ไอเท็มครัวประจำบ้าน