หัวข้ออมตะ | ในฐานะพ่อแม่ คุณจะเข้ากับลูกๆ ที่กำลังเข้าสู่วัยรุ่นได้อย่างไร?

หนังสือภาพ "Zagzu" ของเควนติน เบลค บอกเล่าเรื่องราวเหนือจริงของจอร์จและเบลล่า ที่กลายเป็นพ่อแม่หลังจากเปิดห่อของขวัญที่มีเด็กทารก ทารกที่เคยสมบูรณ์แบบกลับกลายเป็นลูกแร้งที่ส่งเสียงร้องโหยหวน เมื่อยังเป็นเด็กเล็ก เขากลับกลายเป็นช้างที่เดินโซเซไปมา เมื่อแซกซูเข้าสู่วัยรุ่น เขากลับกลายเป็นสัตว์ร้ายตัวใหญ่ แปลกประหลาดและมีขนดกขึ้นเรื่อยๆ และทั้งคู่ก็ถึงจุดแตกหัก ภาพวาดของเบลคยิ่งดุร้ายยิ่งขึ้น ผมของจอร์จเปลี่ยนเป็นสีขาว "สมมติว่ามันยาวไปเรื่อยๆ ตลอดไป" เบลล่าตื่นตระหนก "มันทนไม่ไหวแล้ว" จอร์จร้องไห้ "แล้วเราจะเป็นยังไงกัน"

มันตลกดีแต่ยังส่งสารที่ชัดเจนเกี่ยวกับวัยรุ่นด้วย:

สำหรับทั้งเด็กและผู้ปกครอง วัยรุ่นเป็นช่วงที่น่าหวาดกลัว น่าเอาตัวรอด และน่าอดทน

แต่มันจำเป็นต้องเป็นแบบนี้จริงหรือ? เราได้ปรึกษาผู้เชี่ยวชาญมากมาย ตั้งแต่นักเขียนคอลัมน์ของเราเอง ไปจนถึงที่ปรึกษาและนักเขียนที่มีประสบการณ์ทั้งในด้านวิชาชีพและส่วนตัวเกี่ยวกับช่วงวัยรุ่น ผลลัพธ์ที่ได้คือคู่มือเล่มนี้ที่จะช่วยให้คุณโอบรับวัยรุ่น เข้าใจการเปลี่ยนแปลงที่แท้จริงที่พวกเขากำลังเผชิญ และเข้าใจโลกที่พวกเขาอาศัยอยู่ และบางทีอาจช่วยให้คุณได้มองตัวเองด้วย

1.ปล่อยวาง

“ในทางชีววิทยา พ่อแม่มีสัญชาตญาณในการปกป้องลูกๆ ของตน แต่ในทางวิวัฒนาการแล้ว เด็กที่ได้รับการปกป้องจะต้องเติบโตและแยกตัวออกไป ดังนั้น วัยแรกรุ่นจึงเป็นช่วงเวลาที่ทำให้สิ่งนั้นเกิดขึ้น” นิโคล่า มอร์แกน นักเขียนวัยรุ่นกล่าว

มอร์แกนกล่าวว่ากระบวนการนี้ง่ายกว่าสำหรับวัยรุ่น เพราะโดยธรรมชาติแล้วพวกเขาต้องการแยกตัวจากลูก ขณะที่พ่อแม่ยังคงอยู่ในโหมดปกป้อง “ไม่มีอะไรในสมองของพ่อแม่ที่ทำให้พวกเขาอยากแยกตัวจากลูก ปัญหาเกิดขึ้นเมื่อเราพยายามปกป้องลูกนานเกินไป นั่นคือจุดที่ความขัดแย้งมักเกิดขึ้น”

อัมมานดา เมเจอร์ ที่ปรึกษาของ Relate กล่าวว่า "เป็นเรื่องปกติที่จะโศกเศร้ากับการสูญเสียลูกน้อยแสนหวานของคุณ แต่จงยอมรับว่าพวกเขากำลังก้าวเข้าสู่ช่วงใหม่ของชีวิต"

แต่อย่าคิดไปเองว่าลูกวัยรุ่นไม่ต้องการคุณอีกต่อไป “พวกเขายังต้องการคุณอยู่นะ ถึงแม้พวกเขาจะคิดว่าไม่ได้ต้องการก็ตาม” เมเจอร์กล่าว “มันไม่เหมือนกับตอนที่พวกเขายังเด็กและคุณควบคุมพวกเขาได้ทุกอย่าง”

2. เข้าใจชีววิทยา

ฮอร์โมนและการเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วกระตุ้นให้สมองของวัยรุ่นทำงานอย่างเร่งรีบ การพัฒนาของสมองยังไม่สมบูรณ์จนกว่าจะอายุ 20 ปี นี่เป็นเรื่องของชีววิทยาล้วนๆ ซึ่งหมายความว่าวัยรุ่นมีแนวโน้มที่จะมีพฤติกรรมบางอย่าง เช่น อารมณ์แปรปรวน พฤติกรรมเสี่ยงที่เรียกว่า "ไม่ดี" ความเห็นอกเห็นใจต่ำ อ่อนไหวต่อแรงกดดันจากเพื่อน และควบคุมอารมณ์ได้ไม่ดี

“บางครั้งการรู้ว่าพฤติกรรมบางอย่างในวัยรุ่นมีเหตุผลทางชีววิทยาอยู่เบื้องหลังก็ทำให้รู้สึกอุ่นใจได้อย่างไม่น่าเชื่อ” มอร์แกนกล่าว “หากคุณกำลังเผชิญกับช่วงเวลาที่ยากลำบาก จงจำไว้เสมอ”

พัฒนาการทางสมองนี้ยังหมายความว่ารูปแบบการนอนหลับอาจได้รับผลกระทบ พูดง่ายๆ คือ วัยรุ่นเข้านอนไม่ตรงเวลา และอาจมีปัญหา ในการลุกจากเตียงในตอนเช้า การถกเถียงเรื่องเวลาเข้านอนไม่มีประโยชน์ เพราะทุกอย่างเปลี่ยนไปตั้งแต่พวกเขายังเป็นเด็กวัยเตาะแตะที่ฝึกให้นอนได้แล้ว การถกเถียงหรือตั้งกฎเกณฑ์ใดๆ ก็ไม่สามารถเอาชนะหลักชีววิทยาได้ ลองพยายามช่วยพวกเขาปรับกิจวัตรประจำวันให้เข้ากับรูปแบบการนอนหลับแบบใหม่ แม้ว่าจะเป็นเพียงช่วงสุดสัปดาห์ก็ตาม

3. อย่าแบนเกม

“วิดีโอเกมเป็นส่วนสำคัญในชีวิตวัยเด็กและวัยรุ่น ดังนั้นการทำความเข้าใจเกมจึงเป็นเสมือนหน้าต่างสู่การทำความเข้าใจและการมีส่วนร่วมกับวัยรุ่น” แอนดี้ โรเบิร์ตสัน นักข่าวและนักเล่นเกม ผู้เขียนหนังสือ Taming Gaming กล่าว “แน่นอนว่าถ้าพวกเขาเล่นมากเกินไปหรือเล่นคนเดียวในห้องนอน ก็อาจทำให้รู้สึกโดดเดี่ยวได้” คำแนะนำของเขาคือให้พวกเขาออกมาจากเงามืดและทำให้การเล่นเกมเป็นกิจกรรมที่เหมาะสำหรับครอบครัวมากขึ้น ซึ่งต้องอาศัยการแทรกแซงตั้งแต่เนิ่นๆ “อย่าจำกัดการเล่นของพวกเขาตั้งแต่อายุยังน้อย แต่ให้หาเกมที่คุณอยากให้พวกเขาเล่น” ศึกษาข้อมูลเกี่ยวกับการจัดเรตเกมของ Pan-European Game Information (PEGI) เพื่อดูว่าเกมไหนเหมาะสมกับพวกเขา การจัดเรต PEGI คล้ายกับการจัดเรตภาพยนตร์ คือมีตั้งแต่ 3 เรตสำหรับเด็กอายุ 3 ขวบ และสูงสุด 18 เรตสำหรับผู้ใหญ่

Xiaomi Gaming Monitor G27i มอนิเตอร์ 27 นิ้ว

฿3,490-฿3,490

ซื้อสินค้า

“เกมสามารถปลูกฝังลักษณะนิสัยอันน่าทึ่ง เช่น ความเพียรพยายาม ความเมตตา ความร่วมมือ และการคิดเชิงกลยุทธ์” เขากล่าว “การเล่นเกมที่ดีต่อสุขภาพก็เหมือนกับการรับประทานอาหารที่สมดุล เมื่อเรากิน เราไม่กังวลเรื่องเวลา สิ่งที่อยู่ในจานนั้นสำคัญ เช่นเดียวกับสิ่งที่อยู่บนหน้าจอ” พูดอีกอย่างก็คือ การเลื่อนดูวิดีโอ YouTube อย่างไม่ใส่ใจกับการเล่นเกมวางแผนกลยุทธ์ร่วมกันนั้นแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง

อย่าคิดเอาเองว่าพวกเขาไม่อยากให้คุณเข้าไปยุ่งเกี่ยว การแสดงความสนใจตั้งแต่เนิ่นๆ อาจนำไปสู่ความสัมพันธ์ที่ยั่งยืนตลอดชีวิต

หากคุณไม่อยากเข้าร่วม คุณก็ยังสามารถกำหนดขีดจำกัดได้ ลองปรึกษากับพวกเขาว่าแต่ละวันพวกเขาคิดว่าเล่นกี่ชั่วโมงที่เหมาะสม รวมถึงเกมประเภทไหนที่คุณรู้สึกสบายใจ ให้แน่ใจว่าเป็นการสนทนาแบบสองฝ่าย แม้ว่าคุณจะเป็นผู้ตัดสินขั้นสุดท้าย พวกเขาก็ยังมีสิทธิ์ออกเสียง

4. เปิดช่องทางการสื่อสารให้เปิดกว้าง

“ไม่ต้องสงสัยเลยว่ารูปแบบการสื่อสารของคุณจะเปลี่ยนไป” เมเจอร์กล่าว “ถ้าคุณกำลังเผชิญกับเรื่องนี้ การโต้เถียง การตะโกน ดราม่า หรือการเงียบเฉยอาจดูเป็นเรื่องส่วนตัวมาก แต่พยายามอย่าคิดแบบนั้น” จงเปิดช่องทางการสื่อสารไว้เสมอ ใช้เวลาทำความเข้าใจภาษาของพวกเขา และทำความเข้าใจเวลาที่พวกเขาอยากคุยด้วย

ตัวอย่างเช่น การนั่งคุยกันข้ามโต๊ะอาจดูรุนแรงเกินไป ลองหาโอกาสพูดคุยนอกประเด็น เช่น ในรถ ระหว่างเดินเล่น หรือขณะทำงานบ้านร่วมกัน วิธีนี้จะช่วยให้บรรยากาศผ่อนคลายมากขึ้น และอีกฝ่ายก็มักจะเปิดใจและรับฟังมากขึ้น

เมเจอร์ยังย้ำเตือนผู้ปกครองหลายครั้งให้ให้ลูกวัยรุ่นมีส่วนร่วมในกิจกรรมต่างๆ ในชีวิตครอบครัวตามปกติ “การครางอาจหมายถึง ‘ได้โปรด’ จริงๆ ดังนั้นจงให้พวกเขามีส่วนร่วม อย่าเสียใจเมื่อพวกเขาปฏิเสธ และจงสนุกกับมันเมื่อพวกเขาไม่ยอมรับ”

อันนาลิซา บาร์บิเอรี นักเขียนคอลัมน์ให้คำแนะนำของเดอะการ์เดียน แนะนำให้พ่อแม่มองลูกเป็นปัจเจกบุคคลตั้งแต่แรกเริ่ม “สิ่งที่ฉันไม่เข้าใจคือพ่อแม่บางคนคาดหวังให้ลูกทำตามตั้งแต่ยังเล็ก แต่พอเป็นวัยรุ่น พวกเขากลับรู้ความคิดของตัวเองอย่างน่าอัศจรรย์ ซึ่งดูเหมือนจะเป็นปัญหา”

5. พัฒนามาตรฐานโซเชียลมีเดีย

ยอมรับว่าการขยายตัวของสภาพแวดล้อมออนไลน์อาจเป็นความแตกต่างที่ยิ่งใหญ่ที่สุดระหว่างคุณกับวัยรุ่นของลูก แต่จำไว้ว่า เช่นเดียวกับในชีวิตจริง ลูกวัยรุ่นของคุณก็ต้องการขอบเขตในโลกเสมือนจริงเช่นกัน

มอร์แกนแนะนำให้ใส่ใจทุกการเคลื่อนไหวของพวกเขา เรียนรู้ด้วยตัวเองเมื่อจำเป็น แต่ควรสร้างความไว้วางใจซึ่งกันและกัน "เราจะเจรจาต่อรองและส่งเสริมพฤติกรรมที่ดีได้ก็ต่อเมื่อเรามีส่วนร่วมอย่างจริงจังเท่านั้น"

ให้พวกเขารับผิดชอบงานด้านเทคโนโลยีบางอย่างที่บ้าน เช่น การแก้ไขปัญหาการเชื่อมต่อ Skype หรือหากมีน้องๆ ก็ขอให้พวกเขาช่วยพูดคุยเรื่องความปลอดภัยออนไลน์ แสดงให้เห็นถึงความไว้วางใจทุกครั้งที่ทำได้

เพื่อช่วยให้พวกเขาเข้าใจว่าชีวิตไม่ได้อยู่บนโลกออนไลน์ทั้งหมด ให้พวกเขาเลือกกิจกรรมออฟไลน์ที่สามารถทำร่วมกันได้ อาจเป็นอะไรก็ได้ เช่น ปีนผา ตกแต่งเค้ก แกะสลักไม้ เล่นว่าว หรือเล่นเซิร์ฟ กิจกรรมเหล่านี้จะช่วยกระตุ้นและสอนทักษะใหม่ๆ ให้กับพวกเขา และยังช่วยสร้างภาพถ่ายสวยๆ ลงโซเชียลมีเดียได้อีกด้วย

OM SYSTEM/Olympus Compact Lightweight Binoculars 8X21 DPC I - Perfect for Live Events, Sports, Travel, Art Viewing, and Zoo Visits

฿2,263-฿2,263

ซื้อสินค้า

สุดท้ายนี้ อย่าลืมสำรวจนิสัยของตัวเองและเป็นแบบอย่างที่ดี "การตั้งกฎเกณฑ์เป็นเรื่องยาก ถ้าคุณหยุดดูโทรศัพท์ไม่ได้" มอร์แกนกล่าว "จงเป็นผู้นำโดยการเป็นแบบอย่างและเป็นแบบอย่างที่ดี"

6. ให้ความสำคัญกับสุขภาพจิตอย่างจริงจัง

ปัญหาสุขภาพจิตที่พบบ่อยหลายประการ เช่น ภาวะซึมเศร้า มักเกิดขึ้นในช่วงวัยรุ่นตอนต้น

นาตาชา เดวอน นักรณรงค์ด้านสุขภาพจิตเด็กและผู้เขียนหนังสือ "คู่มือสุขภาพจิตสำหรับผู้เริ่มต้น: A to Z" มักถูกถามเมื่อพฤติกรรมวัยรุ่น "ปกติ" กลายเป็นปัญหาสุขภาพจิต "ไม่สำคัญหรอก คุณจะรู้สึกอย่างไรถ้าคู่ของคุณถามคุณว่า 'นี่มันจริงจังจริงๆ หรือแค่หมดประจำเดือน?' ถ้ามีคนสนใจคุณจริงๆ และรับฟังคุณ มันจะช่วยเพิ่มสารเคมีในสมองของคุณ ลองฟังสิ่งที่พวกเขาพูดดูสิ"

วัยรุ่นทุกวันนี้เติบโตมาในโลกที่ก้าวหน้าทางเทคโนโลยี และดูเหมือนจะมีช่องว่างระหว่างรุ่นที่รุนแรง พ่อแม่มักจะบอกวัยรุ่นว่าพวกเขาควรมีความสุข เพราะพวกเขามีสิ่งของมากกว่าแต่ก่อน แต่สิ่งของไม่ได้นำความสุขมาให้

Barbieri ยังมองว่าทัศนคตินี้เป็นอันตรายต่อวัยรุ่นด้วย “ฉันคิดว่าวัยรุ่นกลัวที่จะเป็นวัยรุ่นเพราะวิธีที่ผู้ใหญ่พูดถึงเรื่องนี้มันน่ากลัวมาก”

7. ยอมรับบทบาทของคุณ

"อย่าลืมความสัมพันธ์ของพวกคุณนะ" เมเจอร์กล่าว "คอยช่วยเหลือกันและกัน ถ้าอยู่คนเดียวก็หาคนคอยสนับสนุนบ้าง ลงมือทำร่วมกับคู่ของคุณ และอย่าทำให้อีกฝ่ายเสียเปรียบ"

ลองพิจารณาดูว่าปฏิกิริยาของคุณต่อพฤติกรรมของลูกวัยรุ่นนั้นได้รับอิทธิพลจากประสบการณ์ของคุณเองหรือไม่ “บางทีคุณอาจทำตามกฎตั้งแต่ยังเป็นวัยรุ่น” เมเจอร์กล่าว “ถ้าลูกของคุณไม่ทำ ก็เตรียมใจไว้ได้เลยว่าจะอิจฉาความกล้าหาญของพวกเขา คุณอาจจะอยากลองทำตามกฎด้วยตัวเองเสียด้วยซ้ำ”

เดวินกล่าวว่า การหวนคิดถึงช่วงวัยเยาว์เป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งต่อการรักษาความเห็นอกเห็นใจและอารมณ์ขัน “ลองมองย้อนไปยังตัวเองในวัยรุ่นดูสิ คนๆ นั้นคิดอย่างไรกับชีวิตวัยผู้ใหญ่ของคุณในตอนนี้”